Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Μαρία



Απομεσήμερο.
Χρυσά κλαδιά στα δέντρα γύρω μας.
Και στον κήπο να ρομφίζει το θαλασσί το γιασεμί.
Μαρία, άνοιξε του κόσμου τα πλατιά παράθυρα
για να αγναντέψω του ήλιου το καθρέφτισμα στο πέλαγο,
τώρα που στο χαμόγελό σου το παιδικό ανθίζουν του ουρανού τα χρώματα.
Μόνο αυτή την ώρα μπορώ να νιώσω στη ματιά σου
της στιγμής το άπειρο.
Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις τον γαλάζιο κήπο μου χρυσαφένια θάλασσα.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Εκείνο το ξανθό παιδί

Εκείνο το ξανθό παιδί

Εκείνο το ξανθό παιδί
που στη ματιά του φτερούγιζαν δύο άσπρα περιστέρια,
ήρθε εχθές στον κήπο μου και φύτεψε ζουμπούλια.
Έστειλε βάρκα με ολόλευκα πανιά στου ουρανού το θόλο,
με τη μικρή σφεντόνα του σημάδεψε τα αστέρια

Το γέλιο του φίνο κρύσταλλο,
ανατολή μαζί και δείλι.
Θαρρώ μυρτιές στα χέρια θα κρατά,
Βασιλικό και ρόδα.

Εκείνο το ξανθό παιδί,
θα΄ρθει να παίξει ανέμελα μπροστά στου ονείρου μου τον θρόνο .
Τον ήλιο του θα μου φορέσει στην καρδιά,
το χάδι του στην σκέψη,
βιολέτες, κρίνα θα αποθέσει ευλαβικά
στου θρήνου μου τον επιτάφιο.

Εκείνο το ξανθό παιδί,
πριν φύγει πάλι βιαστικά,
θα με γεννήσει φως μου,
θα μου διδάξει τι θα πει ζωή,
τρία γράμματα μικρά μα τόσο απλά,
όσο η αρχή του κόσμου.

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

" Το ελπίζει ο Θεός πως μες στους λυγμούς των ποιητών δεν θα πάψει να υπάρχει ποτές ο Παράδεισος . " Νικηφόρος Βρεττάκος



                                                 Περί ποίησης και άλλων θαυμάτων