Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Μύρα, από την επερχόμενη ποιητική συλλογή Ανταύγειες της Χάρης, Έλυα Βερυκίου

Στους γκρίζους βράχους,
εκεί πληγώσαμε τα γόνατα.
Καθώς το ανάστημα ορθώσαμε απερίσκεπτα,
ήρθε το κύμα να γκρεμίσει την προσπάθεια σβήνοντας τα ίχνη.
Οκτώβρης. 
Η ομολογία της αδυναμίας μας στην πάλη με το άνισο,
άνθος λεπτό, μία επίκληση στου Δημητρίου τον Θεό.
Κι όταν στις λόγχες η πλευρά προσφέρεται,
ρέει το αίμα απ' τις οπές και ανθίζουνε χρυσάνθεμα .
Η μαρτυρία, δέντρο στο φως λουσμένο,
εξακτινώνει τους καρπούς.
Μύρα παντού, ακόμα και στη λαβωμένη μας ζωή.
Κι όλα αυτά, για να πετούν τα πρωινά σπουργίτια μέσα στο ναό σου .
Εσύ ψηλά,
κι εμείς ακόμη εδώ,
τον ήλιο σου να μην ξεχνάμε, όταν ζεσταίνει της οδύνης μας τη θάλασσα.
Προς το παρόν, νύχτα και βροχή.
Ανταύγειες κιννάβαρης πάνω στα φωτισμένα σου παράθυρα.
Σταλάζει η αγάπη.
Φέγγος και στοργή.
Μύρα και θαύματα παντού, σταλαγματιές των κρίνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.