Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Tην τρίτη ώρα, από την ποιητική συλλογή Ανταύγειες της Χάρης

Την τρίτη ώρα, που θα μας αγκαλιάσει από τα παράθυρα το φως,
θα λάμψουν αθόρυβα οι φτερούγες
και το γαλάζιο, μία σκέπη τρυφερή, την πληγή θα μας καλύψει .
Το αίμα δεν θα ρέει πια, μόνο χαμόγελο χελιδονιού στη σκέψη θα θροί'ζει .
Και αν η αγιότητα χρειάστηκε να παραμείνει χρόνο πολύ στις παροικίες της θλίψης,
της εξορίας η μνήμη στο τέλος επουλώθηκε,
νησί που στο σύθαμπο αργοσβήνει .
Αφού η υπομονή έχει για τρόπαια χιτώνα του Βορρά και της ανάστασης τη χαρμονή,
θα αλλάξουνε τα πράγματα .
Παραμυθία το στόμα το αγιασμένο,
πίδακας, που λόγους διάχρυσους,
σαν διάφανες ανάσες αναβλύζει .

Θα περιμένουμε λοιπόν να σβήσουνε τα μάταια,
να έρθει Εκείνη,
να γεννηθεί στα μάτια Της, λευκή αμαρυλλίδα, ο ήλιος .
Την ώρα που θα αγαπήσουμε χωρίς αντάλλαγμα,
θα απλωθεί στα χείλη μία θάλασσα σιωπή.
Την τρίτη ώρα,
όταν θα γίνει η γραφίδα αφορμή
να ανθίσουνε στον ουρανό για χάρη Της και πάλι οι γαζίες .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.