Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Ηλιαχτίδες από την ποιητική συλλογή Ανταύγειες της Χάρης

Του φθινοπώρου τα φανάρια σιωπηλά,
ένα βλέμμα διαφορετικό, βαθύ και απόκοσμο περιμένουν για να φέξουν .
Και αν στου μάταιου την τύρβη εγκλωβιστήκαμε,
κι αν φαίνεται από μέσα η θύρα σκοτεινή,
ανοίγεται πάντα στο τέλος μπροστά μας βαθυγάλαζο το πέλαγος .
Να φύγουμε από το μάταιο,
όσο δάκρυ κι αν χρειασθεί,
να λάμψει πάνω στους ώμους ο ήλιος,
μία λύτρωση από τον ζυγό του εφήμερου .

Στα βήματά μας ουράνια τόξα,
το μονοπάτι ολόφωτο για τη μητρική αγκαλιά .
Σήμερα που είναι γιορτή
διάχρυσος υπαινιγμός .
Το φως πάντα φως γεννά,
το φως δεν έχει τέλος .
Στον Άγιο Συμεών πάνω στα χρυσάνθεμα
συνάζονται γαλήνια οι ηλιαχτίδες .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.